به گزارش :

شخصی از مربیان هیئت (با نام های مستعار نسترنم و اصغر آقا)

که خودش هیئتی است برای خودش؛

اعلام کرد که در صورتی که قانون کپی رایت در وبلاگ هیئت نوجوانان قاسم ابن الحسن رعایت نشود؛

طبق ماده ی 141 قانون پایه ای هیئت دیگر فعالیتی در برنامه های هیئت نداشته و استعفا خواهند داد

این شورشگر محترم (به قول خودش) اعلام داشته است:

همین کار ها رو می کنید که 3000000000 تومان اختلاص می شود

در ادامه افزود:

دیگر عصر تکنولوژی دارد به سمت قله های پیشرفت و ترقی میرود ولی شما دارید با کله سقوط می کنید

وی چنان از این قانون (کپی رایت) حمایت می کند که انگار آن را به ارث برده است!

همچنین اعلام داشت کپی رایت پفک و چیپس نیست! بلکه چی پلت است!

جاسوسان هیئت نیوز (اخبار) اعلام کردند:

دیشب که روز خونین هیئت نام داشت عده ای ملقب به جبهه ی رضائی (جنبش بنفش)

در خیابان های هیئت با در دست داشتن پارچه هایی که به قصد اعتراض روی آن نوشته شده بود:

"مرگ بر ضد کپی رایت" و "کپی رایت حق مسلم ماست"

خیابان های هیئت را بر هم ریختند

fba

اعلام داشت ما با پرتاب گلوله های پلاستیکی و استفاده از شوکر های 250 ولتی 650000 آمپری

و گاز های اشک آور توانستیم فقط یک نفر از آن ها را  زخمی کنیم!

مدیر وبلاگ هیئت اعلام کرد:

این جنبش (جبهه ی رضائی (جنبش بنفش)) می گوید هیچ چیز نباید کپی باشد

این در حالی است که آنها حتی قبول نمی کنند سخن یا حرفی که از بزرگی زده شده نقل قول شود و مخالفت می کنند!

شما چه می گوئید؟

نظر دهيد خواهشا!

به گزارش 

دیروز در جلسه ی شهید مطهری اتفاق جالبی افتاد

بحث در مورد این بود که نماز اول وقت چه مزیت هایی نسبت به نماز آخر وقت دارد

همچنین اینکه اصلا نماز خواندن چه خوبی هایی دارد؟

هر کسی چیزی می گفت

تا اینکه حاج آقا ارزانی اشاره ای کردند به صحبت های حاج آقای قرائتی که

فرمودند:

اذانی که گفته می شود مثل صدای زنگ تلفنی است که شنیده میشود

و شما سریع به سراغ تلفن می روید

ناگهان یکی از بچه ها که از هیئت نیوز خواست تا نامش فاش نشود گفت:

شما هر چه قدر نماز بخوانید کنتور نمیندازه! و این یکی دیگر از خوبی های نماز است

و از مهمترین فواید نماز است!

این موضوع نگاه یک بچه اصفهانی در خصوص مدیریت هزینه ها را یاد آور میشود!

البته بحث خساست با صرفه جویی در مدیریت هزینه ها اختلاف زیادی دارد

این روزها از دم مرغ فروشی ها که رد میشیم مثل روز قبل، یهویی دوباره برق از چشمامون میپره!

عه عه عه! این که تا دیروز ۷ تومن بود،شد ۷ و ۳۰۰ ؟؟

روز بعد: عجب! دیروز ۷ و ۳۰۰ بود ، شد ۷ و ۶۰۰ ؟؟

پسفرداش: ای بابا! دیروز ۷ و ۶۰۰ بود حالا ۸ تومن؟؟؟

سه روز بعد: یهویی کیلویی ۱۰۰ تومن ارزون میشه! یه نفس راحت میکشیم! آخیش! اقلا ۱۰۰ تومن ارزون شد!

میاد روزنه های امید در قلبمان روشن بشه که دوباره...

نگاش کن ببین چطوری لم داده!!!

هر سال ماه رمضونمون باید یه جوری و با یه سوژه ای سپری بشه دیگه.

اصلا انگار حواسمون نیست که خدا روزی رو میرسونه. حالا فوقش مرغ نشد بخوریم، به جاش خورش میخوریم. به قول یه بزرگی! میگفت: این شیکم فلان فلان شده(بووووق) هرچی بریزی توش سیر میشه.

بچه ها خیلی خوب داریم فریب دشمن رو میخوریم. ماه رمضان که سراسر ماه رحمته رو داریم با چه مسائلی میگذرونیم. حواسمون نیست کجا هستیم و در چه جایگاهی ایستادیم. متوجه نیستیم که دیگه دنده عقب نداریم...

تمام معنویت ما را گرفته اند و به جاش چی بهمون دادند؟ یک مشت حرفهای صد من یک غاز!!!

حواسمون باشه که در زمین دشمن بازی نکنیم!

بنام خدا شروع میکنیم...

یک نکته ای به نظرم رسید که تقریبا مهمه!

عزیزان سعی کنید بیشتر مطالب تولید خودتون باشه.یا حداقل یه دخل و تصرفی در مطلب داشته باشید. وگرنه چیزی که زیاده مطالب کپی شده!!!

سعی کنید از ذهن خودتان کمک بگیرید و خودتان بنویسید. هدف ما کپی کردن نیست. هدفمون باروری ذهن و قلم ماست. کپی کردن هیچ هنری نیست عزیزان. مگر مطالبی که واقعا مهم باشه و روی ذهن مخاطب تاثیرگذار باشه.

کپی مکن بهر کسی

اول خودت بعدا کسی!!!

مثلا این شعر از ذهن خلاق و فعال من یهو سرچشمه گرفت و بر قلمم جاری گشت!!!

زیر سایه حضرتش باشید انشاالله...

سفره ي افطار پنجشنبه ي گذشته هيات در حالي ميزبان ميهمانانش بود كه با وقايع ناگواري روبرو شد. سفره ي هيات كه بعضي از كارشناسان از آن به عنوان پاشنه ي آشيل هيات ياد مي كنند، دستخوش حوادث ناگواري بود.

يك مقام آگاه كه خواست نامش فاش نشود، اينطور صحنه را توصيف كرد : طبق معمول هر هفته به بهترين جاي هيات يعني سفره كه رسيديم، سر سفره نشستيم تا ظرف غذايمان را بگيريم البته بعد از يك روز كاري سنگين و يك روزه ي پيشواز سنگين تر. اما متاسفانه با بي قاشقي روبرو شديم. فرد ديگري مي گويد ما راس ساعت سر سفره حاضر شديم و بجاي قاشق تكه هاي بشقاب را در دستان بچه ها ديديم. او اينطور ادامه مي دهد : من وضعيت آدم خوارهاي جزاير جنوبي ماداگاسكار را بارها از تلويزيون ديده ام اما وضعيت آنها به مراتب از وضعيت سفره اين هفته ي هيات بهتر بوده است.

اما وزير تداركات كه خواست چهره اش شطرنجي شود گفت : ما هر هفته با خيل مشتاق نيروي داوطلب تداركاتي روبرو هستيم كه به طمع ته ديگ و مخلفات پا به آشپزخانه مي گذارند اما براي جمع كردن سفره، خبري از آنها نيست. اين در حالي ست كه تقريبا هر هفته هيچ اثري از نيروهاي تداركات در پايان ضيافت شام نيست.

معاون معلوم الحال وزير هم، تحريم ها را بهانه ي نبود قاشق مي كند و مي گويد : غربي ها به ما قاشق نمي دهند.

در ادامه اعضاي فعال هيات (سفره) با صدور بيانيه اي خواستار برخورد با متخلفين و پيگيري مطالباتشان از طريق هيات نيوز و سي و بيست شدند.

بنام خدا شروع میکنم...

قبل از هرچیز راه اندازی وبلاگ هیات( که در پیچ و خم های زیادی قرار گرفت و به لطف خدا و به همت علی آقا جویافر راه اندازی شد) را تبریک میگم.

در این دنیای بی سر و ته فضای مجازی ٬ جای خالی هیات قاسم ابن حسن(ع) به شدت احساس میشد!

از همه ی عزیزانی که در زمینه ی نویسندگی و طراحی مهارتی دارند دعوت میکنیم که در امور وبلاگ کمک کنند تا بتوانیم این بار بزرگ که روی زمین مانده را همگی و به کمک هم برداریم.

امیدواریم با راه اندازی وبلاگ٬ مسئولان نشریه هم یه تکانی به خودشون بدهند! و کارشونو شروع کنند٬ و حداقل تا اردوی مشهد یک شماره از این نشریه ی مظلوم!! منتشر بشود انشاالله!!!

البته شنیده ها حاکی از این است که حضرت آیت الله مسعود رضایی یه کارهایی دارن میکنند و مطالبی را آماده کرده اند. ولی ما تا به چشم نبینیم باورمون نمیشه!

نکته ی بعدی در مورد تعداد نظرات بچه هاست. ظاهرا بعضیا یخ قورت دادند(بی بخارن) و قصد پر کردن قسمت نظرات را ندارند. یکی از پارامترهای( ملاک های! ) پویایی و زنده بودن وبلاگ ٬ بخش نظراتش هست. خواهش بنده این هست که قسمت نظرات را پر کنید و نظرات ارزشمند!!! خودتون را در وکنید تا مدیران وبلاگ رغبت بیشتری برای ادامه ی کار در خودشون احساس کنند.

دست به دست هم دهیم به مهر

وبلاگ هیات خویش را کنیم آباد...

بچه های هیئت (با صدایی که انگار یک سال است هم هیئتی هایشان را ندیده اند) می آیند و سلام می کنند.

دیگر دندان های آبی روی دیوار دیده نمی شود . بلکه زحمات گروه سمعی بصری دیده می شود.

وقتی بچه ها متوجه این کاغذ ها میشوند با شور و هیجان خاصی آنقدر مثل ذرت که بو میدهند بالا و پائین می پرند که پف می کنند! (بچه های اول (اسم نمی برم : گروه آقای مهدوی))

پیش نماز تا رکعت دوم را هم رفته ولی نزدیک 69 نفر بچه ها هنوز روی سر و مغز همدیگر هستند.انگار پیروزی جومونگ در هدف والای آن ها هم تاثیر داشته است.

نماز را سریع می خوانند تا مبارزان دامول از غلات گیرو استفاده کنند!

غذا ها را نگو!

-آقای رضائی:این چه وضع است؟! چرا غذا ها قاشق نداره!

-تدارکات: تقصیر ما نیست آقا! اجازه هست یه چیزی بگم؟

-آقای رضائی:در جلسه ی شورای اجرائی قانون تصویب می کنیم که از این پس با متخلفیت برخورد شود.

-تدارکات:با توجه به قانون 6663968 هیئت تدارکات عبارت است از ده نفر آدم بیکار که از فرط خوردن ته دیگ به تهِ دیگ میخورند!

هیچ کس جوابگوی این وضعیت آشفته نیست! انگار خشکسالی بویو به اینجا رسیده است.

جویافر (مظلوم) مجبور میشود از درد نداری قاشق تکه از ظرفش را بر کند و با آن غذا بخورد!

بقیه هم از هر چیزی که برنج را روی خودش بند می کرد استفاده کردند:جوراب+لیوان+انگشت+ناخن+پلاستیک و................

بعد از غذا هم به قول آقای باطنی هر کس تا شعاع چند متری اش برنج پخش شده بود!

خدا رو شکر اون شب کشته و زخمی نداشتیم............

ولی تا آخرین نفس بر سر و مغز و کله و پاچه ی همدیگر زدند!

دردسر بعدی مان اینست که هر کسی بند مربی اش شده که تا خانه ببردش! مربی بدبخت هم با دو دست بر سر و سینه ی خود میزند که خدا ! (بارالها)

منبع:هیئت نیوز (اخبار)

حالا می فهمم معنی این جمله رو!

شما.........

تشخیص دهید مجرم کیست و جایزه بگیرید. ع.واو یا الف.م ؟

چه کسی  ژست بچه ها را خراب کرده است؟!

از آقای برنجیان تشکر ویژه می کنیم که با نان های در دست خود جلوه ای خاص به عکس بخشیده اند!

بر اساس شنیده ها این روزها علی جویافر حال درستی ندارد. یک ناظر عینی می گوید ADSL خانه ي جويافر اينا چند روزي ست كه قطع شده و به دنبال اين حادثه جويافر هم چند روزي ست كه گوشه ي خانه افتاده است.

رئيس پليس كلانتري بزرگمهر مي گويد؛ هنوز هيچ فرد يا گروهي مسئوليت اين حادثه را بر عهده نگرفته است.

رئيس مخابرات هم زير بار نمي رود و بدون توجه به حال علي تا اطلاع ثانوي پايش را از روي سيم ADSL خانه ي علي اينا برنمي دارد.

حالا وبلاگ هيات مانده است و روي دستش يك مدير وبلاگ درب و داغون.

بارالها! (با صدای مهماندار هواپیما)

هر چه مريض توي اين اينترنت هست الساعه لباس عافيت بپوشان

آمين.

نماز را در مسجد محله مي خوانم كه بعد از نماز به هر نفر يك گل گلايل هديه مي دهند. به ذهنم مي رسد گل بغل دستي ام را هم بردارم و به هيات ببرم. تا در مسجد برسم 6، 7 تا گل كاسبي كرده ام. با دوچرخه چيني الاصلم به سمت هيات راه مي افتم كه صورت گل من گلي محمدحسين شريفيان، مضطرب و مشوش جلو ام ظاهر مي شود. سخنران توي ترافيك و التهاب در چهره شريفيان... (خيلي ادبي شد)

با آسانسور به طبقه چهارم مي روم. بچه ها بر خلاف هميشه از سروكول هم بالا نمي روند، بلكه در حال گردش علمي هستند!

فرصت را مغتنم مي شمارم و با بچه ها از دكوراسيون و آذين بندي هيات عكس يادگاري مي گيريم. هنوز اين الف.ميم انگار در دوره آق قويولونها زندگي مي كند كه براي نفر جلويي اش شاخ مي گذارد.

به محض آمدن صداي فلاش بچه ها ياد برره مي افتند و كوهي از جنازه روي هم تلنبار مي شود. آندره يا همان رضاي خودمان مي آيد و صحبت هايش كه تمام مي شود كسي با كله مي زند زير سيني شربت و خانه ي هادي اينا كلي شيرين مي شود. مداح مي آيد و ميكروفن يك در ميان قطع مي شود. محمد حسين كشاورز هم كه اصلا حواسش به مداح نيست لق مي زند ومرتب توسط مداح توبيخ مي شود.

شام كباب درجه يك است ولي انگار بعضي ها قيمت گوشت را نمي دانند كه ظرف هايشان نيمه كاره مانده است.

تا شانه ها و هاشمي ها و عابديني و منجمي و...و تبليغات و تزئينات و روابط عمومي و سمعی بصری و مالي و كليه فاميل هاي وابسته اسباب و اثاثيه شان راجمع كنند، ساعت 12:30 دقيقه بامداد است كه به خانه مي رسم.

راستی!

به عنوان اولین تجربه جلسه خیلی خیلی خوبی بود.بچه ها دستتون درد نکنه.اجر نوکری تون با حضرت بقیه الله