فرهنگ در جامعه امروزه ،  یعنی آنکه ذهنیتهای حاکم بر شخصیت انسان که رفتارهای او را به جهت دهی می کند.

مسائل فرهنگی باید با دل سوزی عمیق و همراه با دانش مربوطه و استفاده از خبرگان فرهنگی و کارشناسی بررسی گردد

.

بشر در وظیفه و قبول تلاش و تکاپو و زحمت است که میتواند به پیروزی و غایت نهایی برسد.(چکیده ای از کتاب دغدغه های فرهنگی که از سخنان رهبریست ، با اندکی تلخیص)

باید توجه داشته باشیم که فضای سایبری امروزه اصلی ترین مکان برای تهاجم و تدافع فرهنگیست برای همینه که آقا فرمود که امروزه فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی اهمیت دارد...

4.برای تابستان از جانب بخش سایت و سمعی بصری برای تان وعده و وعید هایی داریم :

الف ) انتشار تریلر مجموعه اخباری طنز نویز 2 (29 خرداد)

ب ) انتشار نسخه اصلی مجموعه اخباری طنز نویز 2 (1 تیر به مناسبت 730 روزه شدن فعالیت سایت)

ج ) ایراد پیشنهادی مبنی بر اختصاص امتیاز ویژه برای اعضای هیئت بابت مشارکت در تامین محتوای سایت در جلسه شورای فرهنگی (22 خرداد )

د ) وعده افزایش قابلیت ها و امکانات زیر ساختی و گرافیکی سایت در پنل های راست و چپ و برنامه های حرفه ای تر در صورت کاهش رتبه الکسا به زیر 7000

ه ) تبادل لینک با سایت های مذهبی (1 تیر به مناسبت 730 روزه شدن فعالیت سایت)

و ) انتشار نرم افزار بچه هیاتی از طرف هیئت قاسم در کافه بازار (اواخر تابستان)

ز ) انتشار و فروش DVD 2 عکس ها و صداهای ضبط شده

و ...

و در آخر اعلام می نمایم حاج محمد حسین رحیمی را خیلی دوسش دارم خدا حفظش کنه ... امیدوارم از انتقادات دلخور نباشه...

3. دوستانی که در زمینه برنامه نویسی HTML و CSS کار کرده اند خوب میدانند که چقدر تگ گذاری و ریزه کاری در این برنامه حساس و لازم به دقت است و برای ایجاد یک صفحه معمولی و ساده چقدر نیاز به وقت و تفکر هست ، منت سر کسی ندارم اما خب بالاخره آدمی باید تکلیف خود را بداند ، من باب مثال عرض میکنم ، ایجاد صفحه پرداخت الکترونیک سایت و انجام امور تشخیص هویت بانکی نزدیک به هشت ساعت مداوم رمان برده و یا اصلاح قالب سایت در هفته اول جمعا 30 ساعت و در هفته های بعدی 2 ساعت زمان برده است ، یا در مورد مطلب قبلی ، پست هائی که آقای رضائی فکر و ذهنشان را روی آنها می گذارند و ... اینها همگی بسیار با ارزش است ؛ قصدم از گفتن اینها چیست؟

الف ) کار ، یک طرفه شده است ، سایت هیئت مبدل گشته به مکانی که یک نفر خاص مطلب میگذارد و دو نفر ثابت نظر میدهند در حالی که هیئت اسما 80 نفر عضو دارد !!

ب) وقتی دوستان در برابر این فعالیت ها هیچ ارزشی قائل نیستند و حتی از گذاشتن یک نظر صرف نظر میکنند ، مدعی اصلاح هیئت نباشند...

ج) برای تکمیل بخش برنامه های آینده از بین 5 مربی هیئت تنها مربی که از کار ما حمایت کرد و تنها خواسته ما که یک پیام کوتاه (آدرس و زمان جلسه) بود را انجام داد آقا سعید قدسی بود و بس !! این پیام نهایتا 120 ثانیه از مربیان وقت میگرفت در حالی که برای استایل و بادی (بخش مربوط به نمایش داده ها در برنامه نویسی) ، حدود 9500 ثانیه از بنده وقت گرفته شد ، تناسب ببندید ...

( لازم به ذکر است این تنها بخش کوچکی از فعالیت های سایت بوده است )

از مربیان هم بخاری بلند نشده ، خدا به داد ما برسد...

2. باورتان نمیشود سر بنده دیگر نیازی به نظر و انتقادات آقا مسعود مبنی بر بلند بودن مو ها ندارد از بس که این دو قلو زادگان این بنده خدا و آن بنده خدا راه رفتند روی مغز بیچاره ما که مطلب بگذار ، بفرما اینم مطلب !!

بی مو شدن سر ما همانا و جبران مو در آوردن زبان "چشم گو" ی ما همانا !!!

دوست عزیز باور کن هنگامی که تابستان برسد ، به حول و قوه الهی کلی برنامه داریم ... در خدمتتونم..

و در این راه پر پیچ و خم سرنوشت ! تشکر میکنم از آقا مسعود رضایی که با پست های تولیدی و پر محتوا ی خود (انصافا مطالب آقا مسعود کار شده و قابل تامل است و هر چمله آن سر منشا بسیاری از آموزه های دینی و فرهنگی است) ، ما را در این راه یاری نمودند تا مشتی باشد بر دهن یاوه گویان !!

و 90% مطالب خروجی سایت که محتوا و مایه یک سایت همین مطالبند از ایشان است چه در مطالب پربازدید و چه در آخرین مطالب...

بنده حقیر از ایشان بابت این موضوع نهایت سپاس و تشکرم را اعلام میدارم.

والبته خواهشمندم از حضرتشان که فلش مموری بی گناه بنده را که بیش از یک سال است در نزد ایشان به امانتسپرده ام برگردانند !!!

(لطفعععاااا !!! )

لامصب⁰ این بحث مقدمه آنقدر مستلزم توجه و ریزه کاری است که دست و پا شکستگانی چون من باید اینگونه دست به قلم بردارند و پدر صاحب بچه مقدمه را در آورند ... و نکته جالب به ذکر¹ آن است که مطلب توجه خواننده را می طلبد ، همان چیزی که در مملکت ما کمتر یافت می شود...

و البته نویسنده هم برخلاف من باید ذهن سالم و اعصاب روانی (روان به معنای جاری(دوست عزیز ! نه اون جاری(نه به معنای زن برادر شوهر))) داشته باشد ، مثلا همین که ذره ای اعتماد به خواننده ندارم و مدام لغات را معنی میکنم در حالی که خواننده خود فهمیده و باشعور است² ، خب تقصیر خودم هم نیست ، در همسایگی رو به رویمان مردی 40 و اندی ساله برای اینکه بچه 6 ماهه اش بخندد صدای انواع پرندگان ، خزندگان را در میاورد ؛ خب مرد حسابی این چه حرکتی است ؟! از اون سبیل چهار پیچت خجل شو لا اقل !! صدایت تا اینجا می آید ! ، برای بنی آدم حواسی باقی نگذاشته اند خب !

و اما برویم سر اصل مطلب (به قول حسن زهتاب : کوتاه سخن) ؛

گاهی ذهن آدم بدجور گره میخورد به گره هایی که باید به حال آنان افسوس خورد و شاید هم گریه کرد ، اما نمیدانم چه میشود آدمی را که خنده می کند به حال این همه دردسر..!

شاید این خنده ها آرامش قبل از طوفان باشد یا یک اختلال عصبی ، چه میدانم هر چه میخواهید اسمش را بگذارید ...

این عوامل اختلال گر در زندگی بسیارند و نه وقت و اطلاعات من پاسخگوی نوشتار چنین مطایباتی است و نه صبر و حوصله شما ، پس به بیان چند مورد محدود آن در هیات خودمان بسنده میکنیم...

1. کربلایی حسین ملک احمدی می گوید³ :

...مسئله ای که اکنون در بین مراکز فرهنگی مذهبی هست اینست که مدیران ، کارمندان ارشد و بسیار از فرهیختگان فعال عرصه های جامع از همین هیئت ها و موسسات بزرگ شده اند و الان همان جمع رفاقتی ده سال - پانزده سال پیش جمع شده اند و یک سری مسئولیت های شهری و چه بسا کشوری را در اختیار دارند و لذا باید به اصل رشد و تربیت در هیئت های امروزی توجه بسیار کرد...

*  شب جمعه با رفقا رفته ایم گلستان شهدا ، برادران شانه و محمد حسین رحیمی هم هستند⁴ . یاد مطلب مهدی می افتم که نوشته :

..."ان شاءالله سعی می کنیم ضدا «صدا» های ضبط شده ی مراسم رو تا ایام فاطمیه دوم درون سایت قرار بدیم ."...

سخنش را متذکر میشوم که مدت مدیدی از سخنت گذشته است و کذا و کذا ، در جواب میشنوم که اکنون محمدحسین رحیمی مسئول واحد سمعی بصری است و عملا سایر دوستان هیچ کاره اند ،

به محمدحسین که ارجاع میدهم متوجه میشوم فایل ها دست سید علی است و ....

بگذریم ، یحتمل اگر سید علی هم آنجا بود نوک انگشت اتهام سوی شخص دیگری روانه می گشت و ...

این جاست که آن اختلالات ذهنی پیش می آید و ذهنم می رود سوی آنکه همین رفقایم یک روزی میشوند همان مدیر شرکت تجاری فلان که حسین آقا میگفت و مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره و ...

ادامه دارد ...

پی نوشت :

0. لا مذهب

1. لازم به ذکر است

2. اینهمه تعریفتونو کردم وجدانا شماره های بعدی رو هم دنبال کنیدا ، شماره بعدی پس فردا در خروجی سایت

3. جلسه شورای فرهنگی مورخ 93/12/21

4. قرار همیشگی هیئت بعد از جلسه در گلستان شهدای اصفهان ، این هفته : 93/2/18

1.رسم زمانه ، رسم زمانه که میشنویم ، همین گذر تکراری تاریخ است ؛ خیلی وقت است که تا زمین به دور افلاک یک دور کامل می زند ، مردم جشن می گیرند و به یک دیگر تبریک می گویند . این زمانه است و رسمش اینست که بعد از هر عید یک قدم به آخرین قدم دنیا نزدیک میشویم و به دیدار باقی میشتابیم... بی تعارف !

2.اما همینطور یک جا نشستن و نگاه به این روندی که مدام میگذرد چه فایده ؟ ؛ به خودمان یادآوری کنیم آنچه بوده و اشتباه بوده ، چه حق الناس هایی که گردنمان بوده و چه حق الله هایی..

3.چه خاطری را - خدای ناکرده- آزرده ایم ، چه کینه ای بر دل داریم و چه ناپاکی هایی در زندگی داشته ایم ؛ نگاه میکنی دیوار خانه ات تمیز شده است ، آفرین چه زیبا ! ، نگاه میکنی پنجره و میز و کمد و قاب دیوار و دسته ی در و فرش هایتان و آذین های ساده که سفره تان باشد ، خیلی عالی است ... زیبا شده است. خوب دقت میکنی لکه ای بر دیوار باقی نمانده باشد ، بعد هم بیشتر حساس میشوی که اگر لکه ای بر شیشه و دیوار بنشیند بیشتر از قبل به چشم می خورد ، حالا هم یک نگاه به روح مان بکنیم. این خانه که میبینی اینهمه وقت و انرژی صرفش کردی سال دیگر که نه ، همین یک ماه دیگر باز کثیف می گردد و نیاز به مراقبه دارد ؛ آیا همینقدر محاسبه و مراقبه که هفته قبل از عید به پای نوروز تا 13 اش میریزیم ، یک ذره اش را برای جان مان خرج کرده ایم؟ ، سختی باید دید و نهایت این سختی آسانی است ، تازه خدا هم در راه کمکت می کند ؛ چه معامله خوبی .... آخرش هم سر افرازی

در سال 93 ، همانگونه که مراقبیم در و دیوار تمیزمان لک بر ندارد -دست کم-همان قدر هم به فکر نفس مان باشیم که باقی می ماند و عاقبت مان به چگونگی آن است.

در سال 93 ، سختی های به ظاهر دشوار زندگی را با کاشت تخم محبت و عشق به همنوع و دوستی های سالم و رفقایی غمسوز و صلاح اندیش که مانند یک برادر در تمام طول زندگی در کنار فکر و اندیشه آدمند ، بپوشانیم

در سال 93 ، خوب باشیم و خوب ببینیم ، حیاه طیبه فراموش نشود...

سال نو مبارک !!

نگاه كردن به سه چيز عبادت است: به صورت پدر و مادر، به قرآن و به دريا.بحار الأنوار، ج 10، ص368

کجا دانند حال ما را؛ سبکباران ساحلها...

دغدغه فرهنگی..

امام خامنه ای(مدظله العالی)

شبیه دغدغه در میدان جنگ است و به معنای رها کردن سنگر، عقب نشینی و ناامیدی نیست..