این قبری که کنار وبلاگه مرده توش نیس!

با کلی ذوق و شوق وارد وبلاگ می شوی و آنقدر اسم و فامیل دور و فامیل نزدیک و فامیل های وابسته سمت راست وبلاگ می بینی و خرکیف می شوی از اینکه پا به دنیای اینترنت گذاشته ای و کلی پیش ننجون وخانباجی و مش یدالله ماست فروش قیافه می گیری که بعله...

ما هم از اون چیزایی که خارجیها بلدند؛بلدیم.

حالا روی کلی ازاین اسم ها که می روی، مدیر وبلاگ مثل این قاری های مجلس ترحیم پشت سر هم می گوید "از اینکه از سایت هیات دیدن کردید، سپاسگزارم" و بعد با کلی صفحه ی پر از خالی روبرو می شوی!

بابا! شما رو به پیر،به پیغمبر ،به جون هر کی دوسش دارین یه مطلبی، عکسی، چیزی بذارین تو این اسم مبارکتون که ما هی پشت سر هم ضایع نشیم و دست خالی برنگردیم و ...