صدای پای رمضان به گوش میرسد.
باز خدای من ، همان که ما را از جنینی خرد و کوچک به اینجا رساند همه مان را دعوت کرده است.
همان که به من و شما اجازه داد معنای عشق را میان دوستان و هم هیئتی هایمان بفهمیم.
و اوست بخشنده..................
ما در زمینش نمک خوردیم و با گناهانمان نمک دانش را شکستیم ولی او ما را رها نکرد.
باز خالق من به ما میگوید همه ی گناهانتان را می بخشم.
خدایا! تو مرا به همین راحتی می بخشی؟!
ندا می آید:مگر رحمت مرا فراموش کردی؟!
و رمضان می آید....
رمضان می آید تا باران رحمت خدا گرد و غبار جهل را از میان بردارد.
و تو!
کاری بکن تا شرمنده اش نشوی
بیا و امسال زبانت را به روزه وادار کن و ببین چه شاهکاری میشود.
با دل و زبان روزه یک بچه هیئتی سالم هستی !