یک اشتباه فاحش!

شب آخر ماه صفر که روضه می روی-معمولا حرف ثابت مداح ها این است که "امشب شب مزد است. امشب مزد نوکری دو ماهه ات را می دهند. گفته اند تا عرق کارگر خشک نشده مزدش را بدهید. و ..."

و اصلا توجه ندارند که همین آمدنمان، هیات رفتنمان، روضه دیدنمان، مشکی پوشیدنمان، یا حسین گفتنمان، عزاداری کردنمان، اشک ریختمان و ... همه مرهون محبت و لطف و عنایت ائمه علیهم السلام است. و گرنه ما که با کسی قرارداد نبسته بودیم و از کسی طلبکار نیستیم. اینقدر آدم بودند که یک دقیقه هم به روضه راه پیدا نکردند و برای یک لحظه هم لباس مشکی به تن نکردند. اینقدر آدم بودند که بجای قیمه ی روضه، توی صف انتظار پیتزا ایستادند و شب عاشورا شکمشان را به چیزبرگرها سپردند و ...

من ازتو مزد نوکری ام را نمی خواهم / تنها مرا بخاطر کم کاری ام ببخش...