روضه میگیریم ولی امسال متفاوت...

بسم رب الحسین(ع)

سلام دوستان عزیزم. عزاداریهایتان قبول. در روایت داریم که میفرماید: فرصت های عمر مانند ابر میگذرند...

دهه اول محرم الحرام 1434 هجری قمری مانند یک رویای شیرین گذشت. رویایی که تمام شدنش بسیار غم انگیز و دلگیر بود... ولی شرمنده ی آقا ابی عبدالله هستیم که روز عاشورا گذشت و ما از این مصیبت دق نکردیم...

گمان نکنیم که عاشورا گذشت و دیگر مصائب اهل بیت(ع) تمام شد. نه... سختترین روزهای خاندان امام حسین(ع) از بعد عاشورا شروع می شود. اسارت و ورود به شام و حضور اهل بیت در مجالس ابن زیاد و یزید(لعنت الله علیهما)، خودش روضه ای مفصل دارد که شنیدنش جانسوز است. شنیده اید که از حضرت زین العابدین(ع) پرسیدند که کجا به شما سخت تر گذشت کربلا یا شام؟ حضرت فرمودند: امان از شام...

امسال هم بر و بچه های هیئت نوجوانان قاسم(ع) طبق روال هرساله چندین شب در مصائب حضرت سیدالشهدا و اهل بیت آن حضرت عزاداری خواهند کرد.

دوستان عزیزم بیایید امسال همگی با عشق و شور وصف ناکردنی و با دلی پر از اخلاص، خیمه ای برپا کنیم فقط با این نیت که مولایمان حضرت مهدی(عج) را به آن دعوت کنیم و برایشان روضه بخوانیم و گریه کنیم...

میخواهیم مولایمان حضرت مهدی(عج) را دعوت کنیم، حقیقتا چه باید کرد؟