الحمدلله که دوباره به آرزوم رسیدم...

سلام دوستان

در اول از همه ی عزیزان تشکر میکنیم که امسال با یک احساس وظیفه ی خاص و بی سابقه ای از استارت اولیه ی این روضه ی با شکوه تا نصب پارچه ها و در نهایت برگزاری و سپس جمع آوری این خیمه ی حسینی کمک کردند و بحمدالله کم نگذاشتند. مخصوصا از حسین آقا ملک احمدی(دامت افاضاته)

زحمات بی شائبه و مثال زدنی حسین آقا به جای خود اما یک تشکر ویژه و قدردانی مخصوصی هم از حاج آقا باطنی میکنم. ایشان با این همه مشغله و نقل مکان به قم و هزار مشکل دیگر باز هم با یک پیگیری دلسوزانه و به تعبیری پدرانه، این خیمه را علم کردند.

یک نکته

مطمئن باشیم که سرسوزنی از زحمات ما در دستگاه سیدالشهدا(ع) گم نخواهد شد. بزرگترین افتخار عرفا و علما و بزرگان شیعه در طول تاریخ، نوکری و سرساییدگی در این آستان مقدس بوده و خواهد بود. هرچه به هرکس دادند از این تعظیم و افتادگی در مقابل امام حسین و عزاداران و محبان آن حضرت دادند. به قول سرور عزیزمان حاج آقا معمار میفرمودند: هرکس بیشتر ذلیل در این درگاه شود خداوند او را بزرگتر و عزت او را بیشتر میکند. پس هرچه کردیم برای خدا و حضرت سیدالشهدا کردیم و هیچ کس دیگر...

یک تذکر

این روضه ها هدف نیست بلکه اینها همه مرکبی برای رسیدن به حقیقت عاشورا و حقیقت قیام امام حسین است. گمان نکنیم که هرچه روضه ی ما پر زرق و برق تر بود به حضرتش نزدیکتریم. نه... قرآن میفرماید: إِنَّ أَوْلى النَّاسِ بِإِبْرَهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبىُّ وَالَّذِينَ ءَامَنُوا وَاللَّهُ وَلىُّ الْمُؤْمِنِينَ.

نزدیکترین افراد به ابراهیم کسانی هستند که از او تبعیت میکنند و ایمانشان کاملتر است...

در مورد اهل بیت هم همینطور است. نزدیکترین محبان به اهل بیت کسانی هستند که در عمل از ایشان پیروی میکنند...

پس در تنهاییها و خلوتمان یادمان باشد که در محضرشان هستیم...

در پایان یک حدیث

امام صادق میفرمایند: کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا

بدانیم که هر روز و هر لحظه حادثه ی عاشورا در حال تکرار است و حسینیها همیشه هستند و یزیدیها هم...

ویژگی بارز حسینیها این بود که امامشان را خوب شناختند و او را تنها نگذاشتند و در رکابش تا به ملکوت رفتند.

امروز ما چگونه حسینی شویم و حسینی بمانیم؟